Hoofdsponsors

Historie

SDC '12 is een voetbalvereniging uit Denekamp, in 2012 ontstaan uit een fusie tussenzaterdag voetbalvereniging Sportclub Denekamp en zondag voetbalvereniging DOS ’19. SDC ’12 staat voor Sportclub Dos Combinatie 2012. 
Nadat in 1907 (Leonidas), 1908 (DFC) en 1911 (Prinses Juliana) al pogingen waren ondernomen om in Denekamp voetbalclubs op te richten zagen in 1919 drie voetbalclubjes DVC, Geel Zwart (het latere Teutonia) en DOS het levenslicht. Hiervan bleek alleen het groenwitte DOS uiteindelijk levensvatbaar. De toenmalige “jongensclub” DOS speelde al vanaf het eerste seizoen competitievoetbal, hoewel het tot 1925 duurde voor het eerste kampioenschap werd behaald. DOS speelde toen in de RKUVB, een afdeling van de landelijke RKF. Vanaf 1927 speelde DOS in die landelijke RKF (de latere IVCB), terwijl in 1931 via een kampioenschap de 1e klasse RKF werd bereikt, waardoor clubs met “grote naam” zoals Quick’20, NEO, PH, Achilles’12 en Zwolle tegenstander werden.
Drie jaar ondergedoken
In 1940 bij de grote fusie van alle voetbalbonden in Nederland, werd DOS in de 4e klasse KNVB ingedeeld. In de oorlogsjaren heeft DOS om principiële reden drie seizoenen, van 1942 tot 1945, niet gespeeld. De club wilde de velden niet afstaan aan de bezetter, lag daardoor in conflict en dook min of meer onder. Direct na de bevrijding in 1945 kwam DOS weer “bovengronds” en werd voor de houding in de oorlog door de KNVB geprezen.
In 1945 moest opnieuw in de 4e klasse KNVB begonnen worden. Met een kampioenschap in 1951 begon de victorie. In 1953 volgde promotie naar de 3e, in 1955 naar de 2e en in 1959 naar de 1e klasse KNVB, het toen hoogste niveau bij de amateurs, omdat de hoofdklasse nog niet bestond.

Hoogste amateurniveau
Vanaf 1959 speelde DOS onder de naam DOS’19 op het hoogste amateurniveau. Het ontmoette noordelijke en oostelijke clubs als Quick Nijmegen, Quick’20, de Treffers, Oosterparkers, Velocitas, Rheden en SC Enschede, alle clubs met een grote naam in de Nederlandse voetbalhistorie.
DOS’19 heeft 13 jaar in die 1e klasse gespeeld. In 1972 werd een stapje terug gedaan, maar daarna promoveerden de groenwitten in 1974 naar de 1e klasse en in 1975 naar de (in 1974 opgerichte) hoofdklasse KNVB, waarin vier seizoenen stand werd gehouden. In 1987 deed DOS’19 de hoofdklasse nog voor één seizoen aan, terwijl de groenwitten in 1990 afzakten naar de 2e klasse, hoewel binnen een jaar DOS’19 weer eerste klasser was.
Uitgerekend in het jaar 1994, bij het 75 jarig jubileum, dat uitbundig werd gevierd en waarin Atletico de Bilbao en Rinus Michels bijzondere gasten waren, kwam de  2e  klasse KNVB weer in zicht. In 1997 werd dit “foutje” gecorrigeerd en werd DOS’19 weer “eerste klasser”. In 2001 zag een sterk verjongd team geen kans zich te handhaven en degradeerde naar de 2e klasse KNVB. Maar ook die degradatie werd weer ongedaan gemaakt. In 2005 eindigde DOS’19 met De Tubanters bovenaan de ranglijst en in een zinderende beslissingswedstrijd trok DOS’19 aan het langste eind.

Terugval
Een jaar later, in 2006, bleek dat hoge niveau van de 1e klasse toch te hoog gegrepen en moest de club opnieuw een stap terug doen naar de 2e klasse KNVB. Ook het seizoen 2006/07 kon niet aan degradatie ontkomen worden en na 5 seizoenen hoofdklasse, 32 seizoenen 1e klasse en 15 seizoenen 2e klasse, dus na 52 jaar, werd DOS’19 weer 3e klasser.
Gelukkig duurde deze degradatie maar drie seizoenen. In seizoen 2009/10, waarin ook het clubgebouw werd gerenoveerd, sleepte de inmiddels 90-jarige jubilaris een periodetitel binnen en na twee ronden nacompetitie (tegen SV Heeten en FC Berghuizen) mocht DOS’19 zich weer 2e klasser noemen.
Het seizoen 2010/11 eindigde treurig. Viel er tegen de Kerst nog een opleving te melden, na de winterstop zakte de ploeg weg. Het uiteindelijke resultaat was een elfde plek wat nacompetitie betekende. In twee ronden moest Victoria’28 en Oldenzaal worden uitgeschakeld, om degradatie te ontlopen. Aan de tweede ronde kwam men niet toe. Opnieuw moest, net als in 2007, de 3e klasse worden opgezocht. Hoe DOS’19 als prestatieclub was gezakt werd toen heel duidelijk. Enkele tientallen jaren geleden waren Quick’20 en DOS’19 gelijkwaardige tegenstanders in de 1e klasse of hoofdklasse. Topklasser Quick’20 speelde in 2011 vier klassen hoger dan de groenwitten.

Lichtelijk herstel en fusie
In één seizoen maakte DOS’19 de “val” naar de 3e klasse weer goed. De start was zeer goed, daarna werden de resultaten minder, maar aan het eind van de competitie won DOS’19 de strijd met de drie medekoplopers Vogido, de Tubanters en KOSC. De laatste wedstrijd was in Ootmarsum tegen KOSC en door een verdiende 2-4 zege mocht DOS’19 het elfde en ook laatste kampioenschap onder de naam DOS’19 in de boeken schrijven.
Een nog belangrijkere beslissing voor DOS’19 viel in dat seizoen op 28 maart 2012 toen de ledenvergaderingen van DOS’19 en Sportclub Denekamp met krappe meerderheid besloten te fuseren. Op 2 juli 2012 werd de fusie getekend. Sportclub DOS Combinatie ’12 was geboren en DOS’19 hield op te bestaan.

Oprichting

De oorsprong van Sportclub Denekamp ligt bij de Douane.
In die tijd (1949) telde Denekamp drie douaneposten (officieel kantoren der Invoerrechten en Accijnzen geheten) en douaniers waren verplicht om te sporten.
Tijdens een eerste vergadering in voormalig café Bekhuis (tegenwoordig het Pannenkoekenhuis) werd besloten dat er onderzocht moest worden of er belangstelling zou zijn voor het oprichten van een zaterdagvoetbalvereniging, aangezien men “Christelijk” wilde voetballen en daarom dus niet op zondag.
De plannen werden goedgekeurd en men ging op zoek naar jongelingen die op zaterdag wilden voetballen.
Uiteindelijk vond de oprichting plaats in het Irene gebouw achter de hervormde kerk.
Van de vermoedelijk geïnteresseerden in een Christelijke voetbalvereniging die waren uitgenodigd, kwam 20 procent opdagen.
Toch besloten deze mensen dat Sportclub Denekamp werd opgericht.
Zo kwam het dat op 24 oktober 1949 de officiële oprichting van Sportclub Denekamp plaats vond.
De kosten van het eerste jaar werden geschat op 350 gulden.
In het begin werd er trouwens niet alleen gevoetbald bij Sportclub Denekamp, ook volleybal (tegenwoordig DeVoKo) en korfbal waren een deel van de vereniging.
In 1977 herziet Sportclub, tijdens een extra belegde algemene ledenvergadering, haar statuten en vervangt haar Christelijke grondslag en is vanaf dat moment een Algemene Zaterdag Voetbalvereniging.

Voetbal

De huurprijs van het eerste voetbalveld dat van de gemeente gehuurd werd was 150 gulden per jaar. Er waren toen nog geen kleedkamers en de spelers wasten zich in emmers water die uit het Almelo-Nordhornkanaal werden gehaald.
Voetbalvandalisme is ook niet nieuw, want de doelpalen werden vernield nog voordat de club goed en wel was begonnen.
Op 19 mei 1951 was Sportclub’s eerste kampioenschap een feit, want Sportclub werd kampioen in de 3eklasse B van de TVB (Twentse Voetbal Bond) en promoveerde naar de 2e klasse van de TVB.
Het tweede kampioenschap was tijdens seizoen 1953/1954, toen werd Sportclub kampioen in de 2e klasse van de TVB.
In seizoen 1960/1961 wordt het 1e elftal zelfs kampioen in de 1e klasse van de TVB en hierdoor promoveert Sportclub voor het eerst in haar bestaan naar de 4e klasse van de KNVB.
Lang kan er niet van worden genoten want in seizoen 1963/1964 degradeert Sportclub weer naar de 1eklasse van de TVB.
In 1977 haalt Sportclub Denekamp de voorpagina van regionale dagbladen toen bekend werd gemaakt dat FC Twente coryfee Epy Drost de 1e selectie van Sportclub Denekamp ging trainen, in seizoen 1978/1979 besluit Epy Drost (vanwege een andere functie bij FC Twente) te stoppen bij Sportclub omdat e.e.a. niet meer te combineren was.
Sportclub moest op zoek naar een andere trainer en vond een opvolger in voormalig speler van FC Twente Theo Pahlplatz.
Onder leiding van Ben ‘Menotti’ de Vries wordt in 1986 voor het eerst sinds 1960/1961 het kampioenschap in de 1e klasse van de TVB behaald, hierdoor promoveert het eerste elftal naar de 4e klasse van KNVB.
In seizoen 1989/1990 degradeert het 1e elftal uit de 4e klasse en in de daarop volgende jaren ‘pendelt’ het eerste elftal meerdere keren tussen de 1e klasse van de TVB en de 4e klasse van de KNVB.
In 1996 besluit de KNVB in het kader van herstructurering van het amateurvoetbal de 19 afdelingen, waaronder de TVB, op te heffen en deze in te delen in 9 districten.
Daarbij wordt Sportclub ingedeeld in de 4e klasse van de KNVB, district Oost.
In 2005 wordt Sportclub Denekamp kampioen in de 4e klasse en mag daarmee voor het eerst in haar historie uitkomen in de 3e klasse.
In 2007 degradeerde Sportclub echter weer.
Dit werd het seizoen er op, in 2008, echter weer ongedaan gemaakt en sindsdien speelt Sportclub weer in de 3e klasse tot de fusie in 2012.

Locaties

Wat velden betreft zat het Sportclub niet vaak mee.
Vele malen moest er worden verkast en steeds moest er weer gezamenlijk gewerkt worden om een bespeelbaar veld te krijgen.
In 1956 neemt voorzitter Walda afscheid wegens vertrek naar Den Haag. Hij zegt dat het enorm speet dat hij de club moest verlaten, omdat hij zelden een grotere eenheid in verenigingsverband had ondervonden.
Dit zou niet veel veranderen in het 63-jarig bestaan van de vereniging, de verbondenheid is er nog steeds.
Tevens krijgt Sportclub in dit jaar een nieuwe locatie aangewezen aan de Kloppendijk, waar een weide als zodanig geschikt is gemaakt.
In 1965 neemt Sportclub opnieuw een nieuw speelveld in gebruik, dit keer met kleedkamers! Deze keer werd het verhuisd naar de Oranjestraat, achter het destijds geheten Dinkelcollege.
Ook in 1968 verhuisd Sportclub opnieuw. Dit keer naar sportcomplex ‘de Bögelscamp’ aan de Harwichsdijk, sindsdien is dit sportcomplex de thuishaven van Sportclub Denekamp.
In 1982 wordt er begonnen met de bouw van het nieuw te bouwen clubhuis en in december 1983 is de bouw van het clubhuis klaar en wordt deze in gebruik genomen.
Het clubhuis wordt in 2005 nog uitgebreid en in 2007 wordt de ‘heropening’ van het clubhuis ’n Böggelkoarf gevierd.

Fusieperikelen

Meerdere keren zijn er fusiebesprekingen geweest, waarvan de eerste in 1965.
In het gemeentehuis vindt een gesprek plaats tussen vertegenwoordigers van DOS ’19 en Sportclub Denekamp en het college van B&W.
Beide verenigingen besluiten uiteindelijk om zelfstandig door te gaan.
Ook in 1970 wordt er geprobeerd de beide clubs te laten fuseren, ook dit keer is alle moeite tevergeefs.
In 2005 wordt geprobeerd om Sportclub Denekamp te laten verhuizen naar De Molendijk, maar deze poging liep weer op niets uit.
Na meerdere keren tevergeefs proberen komt er in 2010 een nieuwe poging die tot een fusie moet leiden, echter is het dit keer niet de gemeente maar DOS ’19 die de eerste stappen zet.
Deze eerste stap zou in 2012 leiden tot de fusie van Zaterdag Voetbalvereniging Sportclub Denekamp en Zondag Voetbalvereniging DOS ’19, want in dit jaar kiezen de leden van beide verenigingen (zij het met iets meer dan de benodigde stemmen) er voor om over te gaan tot een fusie.

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!

infobalk wijzigen